- хоҳ
- I[خواه]1. асоси замони ҳозира аз хостан2. ҷузъи пасини калимаҳои мураккаб ба маънои хоҳанда, толиб: хайрхоҳ, озодихоҳ…II[خواه]1. пайвандаки ихтиёр, ки интихобро ифода мекунад; ё…, ё…; хоҳ ин, хоҳ вай
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
